Pomieszczenie do nauki zdalnej i pozycja przy biurku

W celu zminimalizowania negatywnych konsekwencji związanych z nauczaniem zdalnym, trzeba zatroszczyć się o właściwe miejsce, w którym odbywa się nauka online oraz o prawidłową pozycję dziecka przed komputerem:

  • miejsce do nauki zdalnej należy zorganizować tak, aby biurko stało po prawej stronie okna (dla uczniów praworęcznych),
  • monitor komputera musi znajdować się na odpowiedniej dla oczu wysokości, tak, aby nie wymuszać nienaturalnego pochylenia głowy do dołu; jeśli uczeń korzysta z laptopa, można podłożyć pod niego grubą książkę lub specjalną do tego podkładkę,
  • wysokość siedziska krzesła musi być dostosowana w taki sposób, aby stopy miały podparcie na podłodze (dla młodszych dzieci można zastosować podnóżek), a uda znajdowały się nieco wyżej niż kolana,
  • ważne jest, żeby głowa dziecka była ustawiona w linii prostej z ramionami, a krzesło znajdowało się blisko biurka,
  • krzesło powinno posiadać wyprofilowane oparcie, aby odciążyć lędźwiową część kręgosłupa, w przypadku uczniów z niepełnosprawnością ruchową, którzy borykają się z różnymi dolegliwościami (przykurcze, deformacje, skolioza), warto w tej sprawie konsultować się z fizjoterapeutą,
  • jasność ekranu oraz wielkość czcionki muszą być dostosowana do możliwości wzrokowych ucznia; w przypadku uczniów słabowidzących w razie wątpliwości wskazana jest konsultacja z tyflopedagogiem z tutejszej PPP-S, który zaproponuje odpowiednie parametry.

Częste przerwy

Z uwagi na to, że wielogodzinne przebywanie w nieprawidłowej pozycji przed komputerem może powodować bóle pleców, szyi, głowy lub oczu, zmęczenie i złe samopoczucie, szczególnie ważna jest regeneracja podczas przerw między poszczególnymi lekcjami. Czas przeznaczony na przerwy należy wykorzystywać na odpoczynek od komputera i innych urządzeń audiowizualnych:

  • zachęcajmy, aby dziecko zmieniło pozycję, rozluźniło napięte podczas siedzenia mięśnie, dało odpocząć oczom, zamykając je lub spoglądając w dal, np. przez okno,
  • pomieszczenie, w którym dziecko przebywa trzeba regularnie wietrzyć,
  • pamiętajmy, aby dziecko w trakcie nauki zdalnej przyjmowało wystarczającą ilość niegazowanej wody, a przed rozpoczęciem zajęć zjadło śniadanie.

Relacje z rówieśnikami

W obecnym czasie epidemii, aby zapobiec poczuciu izolacji i osamotnienia, pomóżmy dziecku być w stałym kontakcie z rówieśnikami:

  • zachęcajmy do rozmów telefonicznych, przesyłania sobie nawzajem zdjęć lub kontaktów wizualnych za pomocą dostępnych aplikacji (Skype, Zoom),
  • jeśli jest taka możliwość, przynajmniej raz na jakiś czas, zorganizujmy spotkanie z kolegą lub koleżanką z klasy na świeżym powietrzu, z zachowaniem przyjętych zasad sanitarnych (noszenie maseczek, zachowanie dystansu).

Radzenie sobie z emocjami

Długotrwałe przebywanie w domu, ograniczone kontakty z rówieśnikami i dalszą rodziną, mogą powodować u dziecka wiele emocji takich jak smutek, lęk, tęsknota, złość. Ważne jest, aby rozmawiać z dzieckiem o tym, co przeżywa. Nie zaprzeczać i nie bagatelizować. Wysłuchać żalów, wykazać zrozumienie. Samo powiedzenie drugiej osobie o tym, co nas boli, przynosi ulgę i pozawala przetrwać najgorsze chwile.

Kiedy mamy wrażenie, że dziecko jest cały czas smutne, nic go nie cieszy, coraz bardziej wycofuje się z kontaktów z innymi osobami, ma trudności ze spaniem lub śpi dużo więcej niż zwykle, należy skonsultować się ze specjalistą (np. z pracownikiem Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej korzystając z infolinii). W przypadku, gdy takie zachowania będą się przedłużały, konieczna będzie konsultacja z lekarzem psychiatrą.

Uzależnienie od Internetu, gier i smartfonów.

Zbyt długa ekspozycja na ekran cyfrowy (komputer, tablet, smartfon, telewizor) szczególnie wieczorami,może prowadzić do zaburzenia dobowego rytmu oraz bezsenności, która z kolei może skutkować nie tylko przejściowym zmęczeniem, ale także długotrwałymi konsekwencjami zdrowotnymi, takimi jak zmniejszona odporność immunologiczna, większe prawdopodobieństwo otyłości, cukrzycy i innych chorób.

Długotrwałe przebywanie przed komputerem, smartfonem może sprzyjać uzależnieniom od Internetu, w tym uzależnieniu od gier komputerowych lub mediów społecznościowych.Uczeń zamiast odrabiać lekcje, rozmawiać z rodzicami lub rodzeństwem oraz przejawiać zainteresowanie innymi aktywnościami nie odrywa się od komputera lub smartfona. Korzystanie z Internetu staje się najważniejszą czynnością w życiu, dziecko spędza coraz więcej czasu online, a próby ograniczenia lub brak możliwości korzystania z sieci, prowadzą do rozdrażnienia lub niepokoju. Dlatego po skończonych lekcjach zdalnych, zachęcajmy dzieci do innych niż ekrany cyfrowe form rozrywki i relaksu. Proponujmy spacery, wspólne gotowanie, słuchanie audiobooków, gry planszowe lub karciane, itp.

Pomocne strony internetowe:

  • RODZINA NA ODWYKU, czyli STOP cyfrowej demencji – grupa na portalu Facebook
  • www.mamatatatablet.pl
  • www.dbamomojzasieg.com

Warto przeczytać:

  1. Spitzer M., Cyfrowa demencja. W jaki sposób pozbawiamy rozumu siebie i swoje dzieci.
  2. Desmurget M., Teleogłupianie. O zgubnych skutkach oglądania telewizji (nie tylko przez dzieci).
  3. Price C., Jak zerwać ze swoim smartfonem?

opracowanie: Urszula Brzozowska

 

Rozmiar czcionki
Kontrast